มองดูบนฟ้าตะวันค่อยๆ รำไร
พระจันทร์ก็ลอยมาใหม่
ยังมีบางวันที่ฉันต้องเหงาในใจ
อยากรู้ว่าถึงเมื่อไร
ไม่รู้กี่พันเรื่องราวที่เดินมาไกล
ชีวิตที่ฝันและใฝ่
อยู่บนเส้นทางที่ดาวนั้นคอยเป็นไฟ
ไม่รู้พรุ่งนี้ต้องเจออะไร
ก่อนอัสดงจะขึ้นก่อนที่จะภาพตัด
กูก็เลยต้องเอามือกูจับพนมและกูก็พล่ามกับ
พระจันทร์ที่ลอยอยู่ข้างบนฟ้าชีวิตไม่น่าหนัก
บางทีกูก็แค่อยากจะชิวแต่ว่ากูขี้คิดมาก Sus
กูเลยต้องหยุดพัก และให้พระจันทร์เคียง
กูแค่อยากถามกับโลกไอ้ Sus ทำไมถึงลำเอียง
ก็เพราะสิ่งที่มันอยู่ในหัวกูจะจดจำเพียง
สิ่งที่ทำให้กูมีความสุขไม่ใช่ขนบธรรมเนียม
และมันได้ผ่านไปสองปีกูได้กลายเป็นอีกร่าง
จากที่กูเคยใจร้อนมันได้ย้อนไปอีกข้าง
กูมักจะสอนน้องๆว่า 1 เหรียญมีอีกด้าน
และนอกจากสิ่งที่พวกมึงรู้ มึงจะไปรู้อะไรอีกบ้าง
แต่ก่อนกูคิดว่าดีที่ท้าตีท้าต่อย
จนกูได้รู้บางส่วนชีวิตว่าเราควรเดินช้า ๆหน่อย
วันไหนที่กูเหนื่อยๆกูมักจะมองบนฟ้าบ่อย
Sus ก็แม่งขึ้นชื่อว่าโลก ก็ฟังดู Hard หน่อย
กูคิดเรื่องงานไม่ออกจากที่แต่ก่อนกูทำทุกวัน
แต่คนอย่างกูมันไม่เคยยอม กูแค่เงยคอและก็ดันทุรัง
และกูก็มีมุมของกู เพราะกูไม่ได้เป็นสรัลทุกวัน
แต่ว่ากูยังเป็นลูกของพ่อกับแม่
ทุกอย่างยังอยู่ในพันธุกรรม
วันไหนกูเหนื่อยกับโลกกูก็แค่กดเกมส์
ขอบคุณสิ่งหนึ่งที่โลกได้มอบนั่นก็คือบทเพลง
ขอบคุณผู้คนที่ผ่านเข้ามาและทำให้จดจำ
กูแค่หยิบลำโพงมากดฟังเดี๋ยวก็สงบเอง
เปิดเพลงประจำแล้วกูก็กด Play
กูแค่อยากใช้ชีวิตก่อนที่จะหมดเว (ลา)
ลากันไปกี่คนที่ต้องมาโกรธกัน
และถึงแม้เพลงที่พวกกูทำวันนึงจะตกเทรนด์
และพี่เฟิร์สแม่งเดินมาหาวันที่กูหมดไฟ
เขาบอกว่าให้กูลุกขึ้นมาไม่ใช่จะนั่งรอ
และ อะไรที่ผ่านมาแล้วให้แม่งจบๆไป
กูไม่จำเป็นต้องสงสัยหรือแก้ไขทุกขั้นตอน
จากวันต่อวันตอนนี้มันกำลังเข้าที่ปี
กูเอาเรื่องราวมาเชื่อมเข้าเป็นเรื่องเล่าเข้าที่คีย์
เหมือนกูพึ่งผ่านไปขั้นแรก มันสอนกูมาสั้นๆ แค่
ใครจะไม่รักก็ช่างแม่ง แค่ให้กูแคร์เท่าที่มี
มองดูบนฟ้าตะวันค่อยๆ รำไร
พระจันทร์ก็ลอยมาใหม่
ยังมีบางวันที่ฉันต้องเหงาในใจ
อยากรู้ว่าถึงเมื่อไร
ไม่รู้กี่พันเรื่องราวที่เดินมาไกล
ชีวิตที่ฝันและใฝ่
อยู่บนเส้นทางที่ดาวนั้นคอยเป็นไฟ
ไม่รู้พรุ่งนี้ต้องเจออะไร